Terugblik R.O.T.rit 2019
R.O.T.rit 2019
Wat moest de organisatie?
Wat werd er een portie slecht weer opgegeven. Laten we de rit doorgaan, ja of nee?
Eindbespreking ‘s morgens om 6.30 uur. Wat te doen? Alles is geregeld, alle voorbereidingen 100% op orde. Wordt het er onveiliger van? Veel regen op komst, maar ook een temperatuur van 18-19 graden. Alles is opgetuigd en ingekocht. We laten het DOORGAAN. Er komen enkele telefoontjes binnen van deelnemers of het doorgaat; JA is het antwoord. We wachten met enige spanning af hoe de opkomst zal zijn.
Nou, we hebben het geweten. Van de 108 inschrijvers zijn er maar liefst 100 het startterrein aan de Valkstraat op komen rijden. Helemaal top zo’n geweldige opkomst. Voor ons voelde het als een ware waardering naar organisatie, bij deze nogmaals onze dank hiervoor. Ook blijkt hiermee hoe groot de behoefte van de deelnemers is om weer een leuke tocht te gaan rijden in onze omgeving. Deelnemers welke al 20 tot 30 kilometer hebben gereden voor ze op het startterrein aanwezig zijn. Petje af voor jullie.
Ook het terrein lag er prachtig bij: drie grote tenten waar we (bijna allemaal) redelijk droog konden verblijven, versierd met vlaggen van onze hoofdsponsor Pim Nijs. Pim is een jonge ondernemer uit Overasselt in de landbouwmechanisatie. Zijn bedrijf genaamd P.I.M staat voor Prestatie In Mechanisatie. Volgende deel van de terreinaankleding kwam zoals voorgaand jaar van Frans Stevens die een stukje boerenverleden in beeld bracht. En dan stond er nog bij de ingang van het terrein een bijdrage van Maarten van de Burgt die een grote mobile hijskraan plaatste van Haegens uit Elsendorp. In de haak van de kraan hing een tractor van het merk Holder, type B 10, bouwjaar 1951. Daaronder was nog een spandoek bevestigd met het logo van de RotRit zoals de tocht 6 jaar geleden is gedoopt.
Na koffie met een versnapering en even lekker bijpraten is met een openingswoordje van Luc (sorry voor het slechte geluid) de tocht van start gegaan. De start verliep goed, maar het wegdek was al snel zo vol modder gereden dat we gelijk toen iedereen vertrokken was, de weg hebben schoon geschoven. Hierna konden ook de laatste twee mensen van de organisatie van start.
De rit was van start. Wat een prachtig lint van oldtimers en klassiekers in allerlei kleuren, maten, leeftijden, vermogens, gerestaureerd, ongerestaureerd, met allemaal die trotse eigenaar/ bestuurder met hun speciale bezit. De een omdat hij het merk of type gewoon leuk vindt, de ander omdat ze thuis vroeger op het boerenbedrijf een zelfde merk en type hadden gehad en weer een ander heeft ieder jaar weer eens wat anders bij zich omdat die een grotere collectie heeft of mensen die met regelmaat iets kopen en dan weer verkopen. Voor ieder zijn eigen invulling daaraan.
De tocht bracht ons van Overasselt via Mook naar de Genneperbrug waar we de Maas zijn overgestoken en daar een flink deel van het Maasheggengebied hebben doorkruist. Velen weten dat er een Maasheggengebied is, maar weinigen waren er ooit echt middenin geweest. Bijzonder mooi. Prachtig deel in de route, waar we ons ook langzaam van onze regenkleding konden ontdoen. Goed verzorgde pauze gehad in Katwijk waar de innerlijke mens goed werd voorzien en er gezellig met elkaar werd bijgepraat. Vervolgens koers gezet richting Grave en vandaar weer naar het start-/eindpunt terug: de Valkstraat in Overasselt. Ook daar stond weer wat voor de innerlijke mens en werd er gezellig én droog nagepraat.
Ondanks het regenweer bij de start in het eerste deel van de tocht, hebben we een prachtige dag gehad die zeker voor herhaling vatbaar is.
De vele bedankjes die we als organisatie van de tocht op het einde van de dag hebben ontvangen, hebben ons geraakt en geeft weer des te meer aan waarom we doorgaan met de jaarlijkse organisatie. Fijn om te werken voor een groep met dezelfde interesse.
Dank aan u allen.
Als laatste nog een speciaal woord van dank voor al onze vrijwilligers die in de voorbereiding of op de dag zelf geholpen hebben! Zonder hen zou het organiseren én draaien van deze dag niet mogelijk zijn.
Namens de organisatie,
Wim Gerrits